Een correspondent van de B.B.C. gaf via Radio Oranje het eerste beeld van den zwaren heroische strijd bij Arnhem, dat
de heldenmoed van de strijdende Engelschen helder in het licht stelt. Toen op Zondag 17 September de eerste luchtlandingstroepen bij
Arnhem neerkwamen, gingen zij recht op de groote verkeersbrug af. Ze konden de brug niet veroveren, maar een aantal slaagde erin door
te dringen tot de brug aan de stadszijde. Ze deden een aanval met de bajonet en handgranaat op een Duitsche bunker. De bunker vloog
in de lucht, maar de Engelschen konden niet tot de brug doordringen, omdat de Duitschers recht op hen af schoten vanaf den
zuidelijken oever.
Het illegale TROUW, 26 September 1944
September 1944
Er gaat niets boven het leven in een gezin
Mijn allerliefste Man,
Deze avond voor je 28ste verjaardag wil ik je deze brief nog schrijven. Morgen zal ik in gedachten steeds bij je zijn. Het zal niet lang meer duren of we zijn weer bij elkaar, zo God het wil, want hoevele mensen sterven er niet dagelijks, maar daar moeten we maar niet aan denken. Ik ga maar van het standpunt uit dat je maar van het leven moet maken wat er van te maken valt. Soms moet ik goed nadenken om je weer zoals je vroeger bij me kwam voor de geest te halen. Dat is wel vervelend. Piet is nog steeds stomvervelend, maar dat komt na de oorlog wel goed. In ieder geval hoef je je niet ongerust te maken over later, want hij komt bij mij of liever bij ons met geen voet over de drempel. Morgenmiddag voor de laatste maal naar de chirurg. Van de week zijn de krammetjes er uitgehaald. Heel veel liefs en innigs van je liefhebbende Vrouw. Tot kijk.
Neubrandenburg, 4 September '44
Mijn liefste Pucky,
Hier alles wel. Ik hoop zaterdag mijn verjaardag voor het laatst in krijgsgevangenschap te vieren. Nu mijn schat, de groeten aan allemaal en heel veel liefs van je innig liefh. man Henk. Tot gauw?
Neubrandenburg, 10 Sept. '44
Mijn lieve Schat,
Je brief van 1 September ontvangen. Ik heb toch maar een flink vrouwtje dat zich niet bang toont. Hoe gaat het nu met je hals? Is alles nu weer goed? Ik schrijf deze brief op bed, ik ben namelijk een paar dagen in de lappenmand geweest, maar gelukkig betert het alweer. Ik was koortsig en had heel veel last van 'spuitpoep'. Nu lig ik vanaf Vrijdag in het ziekenzaaltje en kikker al weer aardig op. Puck, wees in Godsnaam voorzichtig. Je bent alles wat ik bezit samen met m'n lieve Ouders. Hoe meer ik de tegenwoordige wereld bekijk, hoe meer ik ervan moet kotsen (excusez le mot). Ga eens na, dagelijks wordt er aan duizenden gezinnen, zowel van vriend als vijand, iemand ontnomen en vooral hier voel ik wat dat zeggen wil. Er gaat niets boven het leven in een gezin. Daar is de mensch door God voor geschapen. Liefste, heel veel innigs van je liefhebbende man. Groet ook m'n Ouders. Je Henk.
Op 5 september 1944 ging het gerucht dat de geallieerden aan een snelle opmars door Brabant richting Holland bezig waren. De NSB'ers sloegen massaal op de vlucht. Het Parool meldde een kleine week later dat belangrijke kopstukken Duitsland niet binnen mochten.
Neubrandenburg, 13 September ‘44
Lieve Ouders,
Vader van harte gefeliciteerd met Uw verjaardag. Vandaag ben ik weer helemaal uit het ziekenzaaltje en ben weer helemaal goed. Dus dat hebben we ook weer gehad. Hopelijk zeggen we dat ook gauw van de oorlog. Nu lieve Ouders, de groeten aan Coby en allemaal. Uw liefh. zoon Henk.
