Kriegsgefangenenpost


bloemen

Nederlandse (rood-wit-blauw) en Oekraiense (blauw-geel) bloemen bij het monumentje dat in 1994 werd geplaatst ter herdenking van het krijgsgevangenkamp en 'voor de onoverwinlijke neskorenim' (= onbedwongenen in het Oekraiens).

Maart 2012: Nederlands bezoek aan Ivano Frankivsk

Emotionele herdenking 70 jaar ‘Stanislau’

In maart 1943 werd tweede luitenant Hendrik de Pater als krijgsgevangene afgevoerd naar Stanislau. Vele honderden argeloze officieren, door de bezetter - onder valse voorwendselen - in de val gelokt, gingen hem in maart ’42 al voor.
Zeventig jaar na dato had op het voormalig krijgsgevangenkamp – Stalag 371 - een ingetogen plechtigheid plaats, ter herinnering aan hen die ver van huis en hun geliefden achter prikkeldraad vertwijfeld uitkeken naar de bevrijding.
Het eerbetoon was een initiatief van de Nederlandse defensie, passend in het veteranenbeleid, ondersteund door de stichting Leven achter Prikkeldraad ‘40-‘45.
Onder de kleine schare aanwezigen bevonden zich vier familieleden van de voormalige krijgsgevangenen, onder wie Dicky de Pater, dochter van Hendrik de Pater. De Nederlandse delegatie bestond verder uit een tiental (amateur)historici.

Ivano Frankivsk

Het destijds in Polen gelegen Stanislau ligt als gevolg van ‘grenscorrecties’ tegenwoordig in de Oekraïne en is omgedoopt tot Ivano Frankivsk. Het vroegere krijgsgevangenkamp, waar in 1994 een herdenkingsmonument is geplaatst ter nagedachtenis aan hen die hier gevangen werden gehouden, is nu de basis van het luchtmachtonderdeel ‘114 Tactical Avation Brigade’.

Stanislau1 Stanislau1

Tussen deze muren van een ooit nog in Oostenrijk-Hongarije gebouwde cavaleriekazerne brachten de Nederlandse officieren hun dagen door tussen mei 1942 en hun vertrek naar Neubrandenburg in januari 1944.

Tijdens de emotionele herdenkingsplechtigheid, waarbij ook de honorair consul voor Nederland in L'viv (het vroegere Lemberg) en de burgemeester van Ivano Frankivsk aanwezig waren, werden kransen gelegd namens het Koninkrijk der Nederlanden, de gemeente Ivano Frankivsk en de Oekraïnse krijgsmacht. Na het spelen van het Wilhelmus en het Oekraïnse volkslied werd een minuut stilte in acht genomen.

Aansluitend werd onder andere het woord gevoerd door de Nederlandse defensieattaché kapitein-luitenant-ter zee Dick Reefman, verbonden aan de ambassade in Kiëv en voorzitter Albert Ziëck van de stichting Leven achter Prikkeldraad ’40-‘45.

’Niet vergeten’

Ook Henk Brethouwer, zoon van een van de oud-krijgsgevangenen, voerde het woord. Hij stond er bij stil, dat de uit krijgsgevangenschap teruggekeerde vaders en grootvaders nauwelijks over hun tijd in gevangenschap vertelden.
“Niet verwonderlijk eigenlijk”, aldus Brethouwer. “Je wilt een nare periode uit je leven zo snel mogelijk vergeten. Maar laten wij hen niet vergeten en allen hier gedenken.”

Vervolgens werd een bezoek gebracht aan de gemeentelijke begraafplaats van Ivano Frankivsk, waar vier Nederlandse officieren zijn begraven die gedurende hun gevangenschap zijn overleden. Op de graven werden bloemstukken gelegd.

Zie ook website Stanislau 1942-1945: Rapportage betreffende bezoek Ivano-Frankivs’k, voormalig “Stalag 371” (scroll omlaag).

delegatie

Nederlandse familieleden van oud-krijgsgevangenen na afloop van de plechtigheid bij het monument.

Inhoud | Verder met: Belangrijke bronnen


Make a Free Website with Yola.