Het illegale TROUW, midden Februari 1944
Februari 1944
Ik ben toch zo verdrietig en dit juist op deze dag
Mijn lieve Man,
Eindelijk post van je gehad en vernomen dat je overgeplaatst bent. We hadden juist eergisteren definitief bericht van het Roode Kruis ontvangen. Ja, ik ben ook heel blij dat je zo'n eind dichterbij bent, maar is het er nogal rustig in de buurt? Ik zal straks gauw naar je ouders gaan, daar moet ik ook altijd moed inblazen en preken dat het niet lang meer duurt. Heel veel liefs van je Pucky.
Neubrandenburg, 3 februari '44
Mijn liefste Vrouwtje,
Je Man bevindt zich nog steeds in de beste welstand in Neu-Brandenburg. Het cabaret zorgt alweer voor wat stemming al gaat het hier nog zeer primitief. 's Middags na vijven mogen we de barak niet meer uit. Slaap kom je hier niet te kort. Zoo van 's avonds 9 uur tot de volgende morgen 8 uur. Dus bijna de klok rond. Het weer is erg winderig, trouwens ik ook wat dat laatste betreft. Maar dat is niet zo erg, want dat zijn we allemaal. Verder ben ik gelukkig weer helemaal in orde. Alleen tijdens de reis en een weekje daarna heb ik nogal last van mijn buik gehad. Ik moest ieder oogenblik rennen. Zeg Puck, ik heb wat nieuws. M'n snor is d'r weer en ook een klein baardje, maar ik ben vast niet van plan dat in Holland te houden. Dus je hoeft je niet ongerust te maken. Liefste, houd je flink. Je Henk.
Amsterdam, 7 februari ‘44
Mijn liefste man,
Je eerste brief van dit jaar vanmiddag pas ontvangen en ook de briefkaart van 6 Januari. De hele maand Januari geen post ontvangen. Hoe is het nu in het nieuwe kamp? Naar ik hier van de dames in de buurt hoor, moet het er erg slecht zijn evenals de reis is geweest. Ja lieveling, zie je er nog maar eventjes door heen te slaan. Heus, je bent nu spoedig bij me. Hoor. Ook zijn er veel gevlucht hè? Zaterdagavond was ik bij mevrouw v.d. Pol, een dochter van die grafsteenhouwerij op de Middenweg, haar man is al sinds de 10e januari aan het wandelen. Ze vindt het niks prettig en maakt zich nu zo ongerust. Nu, ik ben blij dat jij maar niet gedaan hebt hoor, want je weet toch maar niet wat er van komt en het contact met elkaar is dan ook helemaal verbroken. Heel veel liefs en kussen van je liefh. Vrouw.
‘Barak achter prikkeldraad’. De website over J.C.
Diderich (1912-1971) suggereert dat dit in Stanislau was, maar het was vermoedelijk in Neubrandenburg.
(Link bij Stanislau
1942-1945) >
Neubrandenburg, 11 Februari '44
Lieve Moeder,
Uw foto ontvangen. Daar ben ik blij mee. Ik vind het hier helemaal niet prettig. Maar we zullen maar zeggen dat de laatste loodjes het zwaarst wegen en als dat niet zwaarder wordt dan valt het nogal mee. Nu beste Ouders, houdt U taai en kop op. Uw innig liefhebbende zoon Henk.
Neubrandenburg, 14 Februari '44
Mijn liefste,
Vanmorgen je pakje van 14 Januari ontvangen met boter, worst, meel, boonen. Erg fijn. Lieve Puck, hoe krijg je het allemaal voor elkaar en dan die mooie foto. Daar ben ik altijd nog het blijst mee. Maar Puck, je zorgt toch ook goed voor jezelf? Ik maak me soms erg ongerust. Ik denk vaak aan wat ons dit jaar, hoop ik, brengen zal. Over een kleine veertien dagen zijn we alweer een jaar getrouwd, weet je nog wel? Wie had kunnen denken dat ik een jaar later nog niet thuis ben. Blijf dapper. Ik hoop met een paar maandjes bij je te zijn. Hier bevalt het helemaal niet. Je innig liefhebbende man die erg verlangt naar je. Henk.
Amsterdam, 15 Februari ' 44
Liefste Man,
Hoe gaat het? Al een beetje gewend in je nieuwe 'home'? Ik heb die zes foto's via het Roode Kruis ontvangen. Nog wel bedankt. Die snor heb je toch niet meer? Want dat vind ik niets leuk en maakt je zo oud. Eet vooral goed en pieker niet over ons, wij maken het best. Onze Otto is ook weg, zaak sluiten, weer een huisgezin uit elkaar gerukt. Ja, in de Arbeidsdienst. Freek is weg en dadelijk moet Piet ook weg. Dan zit ik met Vader alleen. Heel veel liefs en sterkte, je Vrouw.
Neubrandenburg, 18 Februari '44
Mijn Liefste,
Alles nog in orde. Vandaag Amerikaansche schoenen gehad. Heel mooi. Hoe gaat het bij jullie, alles nog goed hoop ik. Ik krijg nog maar steeds geen post. Zeg Puck, je pakjes zijn geweldig, je bent een schat. Ik zal je naderhand erg moeten vertroetelen. Als je zoet bent, krijg je een kopje thee op bed. Liefste, tot de volgende brief. Henk.
Amsterdam, 19 Februari '44
Mijn innig liefh. zoon,
Hier alles wel. Heb je mijn foto al ontvangen? Op 1 Februari hoorden we dat jelui was overgeplaatst. Coby maakt het goed, je hebt een goede vrouw aan haar. Je liefh. Ouders.
Neubrandenburg, 23 Februari' 44
Mijn lieve schat,
De laatste week heb ik van allerlei gehad uit Amerika, namelijk schoenen, scheerzeep, scheermesjes, scheerapparaat, handdoeken, borstrok, onderbroek, sokken, veters, garen, knopen, enfin ik weet het haast niet meer. 0 ja, gisteren nog 275 Engelsche cigaretten. Allerlei goede gaven dus. Maar alles kunnen ze van me cadeau krijgen als ik maar bij jou was. Veel liefs, de groeten aan allen, je Henk.
Amsterdam, 25 Februari '44
Mijn liefste Man!
Juist op deze dag, nu ik toch met mijn gedachten aldoor bij je ben, wil ik deze brief schrijven. Dan lijkt het net of ik echt met je praat. Wat is dit jaar omgevlogen. Maar ik vind het even als jij maar goed ook. Ik geloof in ieder geval dat dit jaar ons weer bij elkaar zal brengen en dan halen we onze schade in hoor! Wat zal dat heerlijk zijn, hè? Soms tracht ik me wel eens een voorstelling te maken hoe het naderhand met ons zal gaan en voel me dan zo erg gelukkig want ik houd zo ontzettend veel van je en dagelijks ben je in mijn gedachten.
Leuk dat je Ko aldoor spreekt, hè? Ik zou bij zijn vrouw gaan logeren, maar wacht er nog maar even mee, want de treinen worden vaak beschoten en veel alarm. Er zal nu eindelijk toch wel eens wat gaan gebeuren, want zo kan het toch onmogelijk blijven.
Ik ben juist erg geschrokken van een brief van onze Jan, die zoals je misschien al wist in de Arbeidsdienst is. Nu heeft die domme jongen zich helemaal laten bepraten en vrijwillig getekend voor ontginningswerk in Polen. Nu vraag ik je, zo'n ezelskop. Henk, ik ben toch zo verdrietig en dit juist op deze dag. Ik maak toch wel veel mee, hè. Onze Otto als een opgejaagd beest ook al weg. Innige kussen van je liefhebbende vrouw!
Neubrandenburg, 27 Februari' 44
Lieve schat,
Heb je nog aan onze huwelijksdatum gedacht? Nu, ik ook hoor. Ik heb steeds moeten denken aan verleden jaar. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad en ben blij dat ik zo'n fijn vrouwtje heb. ‘s Morgens terwijl ik nog in bed lag, kwamen ze me hier al feliciteren. Dat ging steeds maar door. Zelfs onder het aankleden moest ik zelfs handjes drukken. Verder gaat het hier puik. Alleen wat spit in m'n rug gehad, maar dat gaat al weer over. Mijn baard is weg, maar m'n snor moet jij maar eens keuren. Ze vinden hem hier erg mooi. Heel veel liefs van je innig liefhebbende man. Henk.
Amsterdam, 28 Februari '44
Lieve Man,
Evenals jij bevind ik me ook nog in goede welstand in ons Amsterdam. Ik heb gisteren, Zondag, weer bij je ouders gegeten. Heerlijk. Erwtensoep, snijboontjes, aardappels en varkensvlees met drie in de pan toe. Ik kon niet meer, je moe stopte me maar vol en werd boos omdat er nog aardappels over waren. Wat zal jij een boel te vertellen hebben als je weer terug bent. Ik moet vaak aan dat vertrek van je denken. Dat gezicht vergeet ik ook nooit, zo inwit was je toen. Als je later misschien nog weg moet, ga ik beslist mee. Om weer alleen achter te blijven voel ik niets voor. En jij? Innige kussen en sterkte van je liefhebbende Vrouw.
Amsterdam, 28 Februari '44
Lieve Henk!
Hier alles O.K. Je Vader heeft weer de meeste praatjes. We zouden je graag weer hier hebben, maar moed houden en bid maar veel. Dat doe ik ook, maar ik kan helaas voorloopig niet naar de kerk. Je innig liefh. Ouders.
